Wednesday, September 19, 2007

Για τον 'δρόμο' στο Στόμιο


Στις αρχές Ιουλίου δημοσίευσα στο Ιντυμίντια ένα άρθρο για το χάλι του δρόμου χαλκίδας-κύμης στο ύψος του στομίου. Για λόγους πληρότητας το δημοσιεύω και εδω!

Υ.Γ. το athens.indymedia.org παρά τη λάσπη που έχει φάει από πολιτικούς (πχ Πολύδωρας) και τηλεδημοσιογράφους, αποτελεί το μόνο πραγματικά ανεξάρτητο διαδυκτιακό χώρο ενημέρωσης. Και αυτό συμβαίνει γιατί απλά... δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι με την στενή έννοια του όρου ούτε αρχισυντάκτες. Οι δημοσιογράφοι είναι οι ίδιοι οι χρήστες του! Ο οποιοσδήποτε μπορεί να δημοσιεύσει μία είδηση, χωρίς να χρειαστεί να δώσει το παραμικρό προσωπικό στοιχείο και με ελάχιστους περιορισμούς. Το αποτέλεσμα είναι ένα ένημερωτικό σάιτ μακριά από κομματικές εξαρτήσεις και ιδιωτικά συμφέροντα, το οποίο να προσφέρει αδιαμεσολάβητη πληροφόρηση.

Ας πάρουμε την πληροφόρηση στα χέρια μας!

Wednesday, September 12, 2007

Εν όψει εκλογών


Τελευταία ακούω από πολλούς γνωστούς μου, απογοητευμένους από τις φωτιές και την κυβερνητική ολιγωρία, τη φράση ‘δεν ψηφίζω κανέναν, όλοι ίδιοι είναι’. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι όλοι ίδιοι. Αυτοί που έχουν φτάσει την ελλάδα στο σημερινό αδιέξοδο προέρχονται από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και κόμματα.

Δυστυχώς, όπως είναι δομημένο το νομικό πλαίσιο των εκλογών, τα λευκό/άκυρο/αποχή δεν σημαίνουν τίποτα, καθώς διατηρούν τις ισορροπίες στα ποσοστά των κομμάτων. Σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με αυτά και έχουν μηδενικό αντίκρυσμα στην κατανομή των εδρών και τη διαμόρφωση της βουλής. Αντίστροφα, η ψήφος στα μικρά κόμματα, κοινοβουλευτικά ή μή, έχει διπλό κέρδος, αφενός ανεβάζει τα ποσοστά των μικρών, αφετέρου ρίχνει έμμεσα τα ποσοστά των δυνατών.

Είδικά στη σημερινή συγκυρία, όπου φαίνεται ξεκάθαρα η αποτυχία του δικομματισμού, μόνο να κερδίσουμε μπορούμε από ενδεχόμενη πολυφωνική βουλή. Στο σημείο αυτό να σημειώσω πως δεν πρέπει να μας φοβίζει το ενδεχόμενο μη ύπαρξης αυτοδυναμίας, καθώς θα αναγκαστεί το εκάστοτε πρώτο κόμμα να βάλει νερό στο κρασί του και και να συνεργαστεί με κάποιο/α άλλο/α είτε άμεσα είτε έπειτα από νέα προσφυγή στις κάλπες. Φέτος κατεβαίνουν αρκετά αξιόλογα ψηφοδέλτια. Σταχυολογώ ενδεικτικά μερικά απο αυτά:

-οικολόγοι πράσινοι, με ‘πράσινο’ πρόγραμμα και ψηφοδέλτιο επικρατείας αποτελούμενο από ποιητές, ζωγράφους, γλύπτες.

-ΜΕ.Ρ.Α.: ενωτικό ψηφοδέλτιο της αριστεράς, με κύρια συνιστώσα ένα μεγάλο μέρος των εαακ, της φοιτητικής παράταξης που πρωτοστάτησε στις φετινές κινητοποιήσεις για την παιδεία.

-ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τον συνασπισμό , το ΔΗΚΚΙ, καθώς και ανεξάρτητους αγωνιστές με προεξάρχουσα μορφή τον Μανόλη Γλέζο. Στην Έυβοια ξεχωρίζει ως υποψήφιος ο Βαγγέλης Αποστόλου, γνωστός από την παλαιώτερη άκρως επιτυχημένη βουλευτική θητεία του με το συνασπισμό.

Υ.Γ. προφανώς η παραπάνω συζήτηση δεν αφορά αναρχικούς/ αντιεξουσιαστές, για τους οποίους η αντιπροσωπευτική δημοκρατία οποιασδήποτε μορφής είναι ένα απορριπτέο σύστημα, οπότε απέχουν συνειδητά από την εκλογική διαδικασία.

Υ.Γ.2 ακούγεται το εύλογο σενάριο πως σε περίπτωση που πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία, δεν θα συνεργαστεί με το ΛΑΟΣ, αλλά θα ‘αγοράσει’ κάποιους βουλευτές του.

Υ.Γ.3 Το ΛΑΟΣ μέχρι προχθές Δευτέρα, έξι μέρες πριν τις εκλογές, ΔΕΝ είχε τυπώσει και μοιράσει το πρόγραμμά του, με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστές οι θέσεις του! Από χθες μοιράζεται, και μέσα σε αυτό αναφέρονται διάφορα μαργαριτάρια. Σταχυολογώ τα δύο χειρότερα:
-δηλώνουν πως δάσος αποτελούν μόνο οι εθνικοί δρυμοί, ενώ οι υπόλοιπες εκτάσεις θα πρέπει να δωθούν προς τσιμεντοποίηση
-θα επιδοτούν με το 50% του συνολικού κόστους τα πλοία που θα κατασκευάζονται σε ελληνικά ναυπηγεία και θα φέρουν την ελληνική σημαία (αλήθεια, που θα βρουν αυτά τα λεφτά?)

Tuesday, September 11, 2007

Περί της μη ύπαρξης του ‘κινηματος των bloggers’


Ιστορική αναδρομή: από τα πρώτα χρόνια διάδοσης του ίντερνετ στην ελλάδα (γύρω στο 94), διάφοροι συμπολίτες μας κατοχύρωσαν ένα όνομα πχ www.tade.gr και φτιάξαν ένα σάιτ όπου ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του, ανέβαζε φωτογραφίες, σχολίαζε την επικαιρότητα κλπ. Το αρνητικό στην υπόθεση ήταν ότι για να φτιάξει κανείς ένα τέτοιο σαιτ έπρεπε ή να ξέρει HTML ή να πληρώσει κάποιον επαγγελματία. Αργότερα, με την έλευση προγραμμάτων όπως το frontpage τα πράγματα απλοποιήθηκαν κάπως όμως παρέμεναν κάποιες δυσκολίες: ήταν χρονοβόρα η ανανέωση των σάιτ και πολλές φορές το ενοίκιο στο σέρβερ διόλου ευκαταφρόνητο. Όλα αυτα μέχρι το 2002 οπότε τα blogspot και wordpress δίνουν τζάμπα χώρο και εύχρηστα εργαλεία στον καθένα για να γράφει το ‘δημόσιο ημερολόγιο’ του. Από εκείνο το σημείο και μετά, πολύς κόσμος αποκτά το δικό του ημερολόγιο (blog).

Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, όπου ακόμα και η κουτσή μαρία έχει δικό της blog και οι πάντες ασχολούνται με τους blogers. Για τις φωτιες? Διοργανώνουν διαμαρτυρίες. Για τις εκλογές? Διοργανώνουν ηλεκτρονική αντιπολίτευση. Μάλιστα, φτάσαμε σε τέτοιο σημείο ώστε τα ΜΜΕ (που δεν χάνουν ευκαιρία σε κάτι τέτοια, προκειμένου να χαιδέψουν αυτιά και να αυξήσουν τη θεαματικότητα ή τις πωλήσεις τους) να μιλάνε για το ‘κίνημα των bloggers’, εδικά μετά τις διαμαρτυρίες για την Πάρνηθα και του εμπρησμούς!

Για να ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα:

1. ‘Blogger’ δεν είναι μία φυλή από τον Άρη, αλλά οποιοσδήποτε έχει προσωπικό σάιτ στο ίντερνετ. Άρα οι bloggers ΔΕΝ εμφανίστηκαν το 2004 όπως πιστεύουν κάποιοι όψιμοι τιμητές τους, αλλά από την πρώτη στιγμή του ίντερνετ.

2. Οι bloggers ΔΕΝ είναι (ούτε και θα μπορούσαν ποτέ να είναι) ομογενής χώρος. Κάποιοι bloggers κατέβηκαν στο σύνταγμα στις διαμαρτυρίες του προηγούμενου μήνα, κάποιοι άλλοι πιθανά να έχουν ένα αυθαίρετο μέσα σε καμμένο δάσος. Blogger ήταν η Αμαλία (fakelaki.blogspot.com) blogger είναι πιθανά και κάποιοι από τους γιατρούς που πήραν το φακελάκι. Γενικά η ‘κοινωνία των bloggers’ είναι απλά μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Και φτάνουμε στην ουσία. Στη διαμαρτυρία για τα καμένα δάση στο σύνταγμα, κάποιοι (μεταξύ αυτών και γνωστοί ’bloggers’) πήραν ψηλά τον αμανέ νομίζοντας ότι διορίστηκαν (από ποιον?) περιφρουρητές της, γιουχάροντας όσους πήγαν να ανοίξουν κάποιο πανώ και χλευάζοντας όσους φώναζαν συνθήματα. Όλα αυτά με το δικαιολογητικό ότι το κάλεσμα μιλούσε για μία ‘σιωπηλή διαμαρτυρία’. Κύριοι, πάρτε το χαμπάρι, ΔΕΝ είμαστε πρόβατα και ΔΕΝ είστε τσοπάνηδες. Το γεγονός ότι αρχικά η ιδέα για τη συγκεκριμένη διαμαρτυρία ξεκίνησε από κάποια δικά σας blog δεν σας καθιστά σώμα ελέγχου των συμμετεχόντων. Αν το όνειρό σας είναι οι απολιτίκ διαμαρτυρίες/κηδείες μπράβο σας, αλλά δεν μπορείτε να το επιβάλλετε στον κόσμο που συμμετέχει.

Αναρωτηθήκατε ποτέ αγαπητοί τσοπάνηδες/’bloggers’ γιατί τα ΜΜΕ πρόβαλλαν περισσότερο τη ‘δική σας’ διαμαρτυρία από αυτές άλλων φορέων όπως συλλόγων, συνδικαλιστικών οργανώσεων και πολιτικών φορέων? Γιατί πολύ απλά η δική σας ισοπεδωτική λογική κατέληγε στο ‘όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι’. Ε, λοιπόν όχι ΔΕΝ είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι.
-Κάποιοι μέσα στη βουλή ψήφησαν την αναθεώρηση του δασοκτώνου άρθρου 24. Κάποιοι μέσα και έξω από αυτή αντιστάθηκαν.
-Κάποιοι βάζουν την κομματικοκρατία πάνω από το κοινό καλό, ακόμα και σε ευαίσθητους τομείς όπως η πυροσβεστική. Κάποιοι άλλοι αντιστέκονται.
-Κάποιοι βουλευτές έδιναν τηλεοπτικό σόου καλώντας τα καναντέρ μπροστά στις κάμερες διαλύοντας το σχεδιασμό της δασοπυρόσβεσης. Κάποιοι άλλοι αρνήθηκαν να παίξουν μικροπολιτικά παιχνίδια προς άγραν σταυρών.
-Κάποιοι μετέτρεψαν το λειτούργημα του πυροσβέστη σε εποχιακό επάγγελμα. Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να το αποτρέψουν.
-Κάποιοι άφησαν να πέσει σε αχρησία ο θεσμός του εθελοντή δασοπυροσβέστη. Κάποιοι άλλοι μη μπορώντας να ανατρέψουν αυτή την εξέλιξη, συμμετέχουν σε τοπικές φυσιολατρικές οργανόσεις, έτοιμοι κάθε φορά να προσφέρουν.

Και ρωτάω αγαπητοί τσοπάνηδες/’bloggers’, όταν γινόντουσαν όλα αυτά που είσαστε? Πόσα κείμενα γράψατε και πόσο χρόνο ασχοληθήκατε με αυτές τις εξελίξεις? Ή μήπως το μόνο που ξέρετε να κάνετε είναι να διοργανώνετε κηδείες έξω από τη βουλή, μουτζώνοντας συλλήβδην όλους τους βουλευτές?

Saturday, September 01, 2007

Έρχονται εκλογές....


Στις 16/9 έχουμε εκλογές και από ότι βλέπω ήδη ξεχύθηκαν οι ανεγκέφαλοι οπαδοί ορισμένων κομμάτων στους δρόμους, προκειμένου να μας επιβάλλουν την δική τους αισθητική. Την τελευταία εβδομάδα είδα σε κάποια σημεία του οδικού δικτύου συνθήματα του ΛΑΟΣ και στο δρόμο παραλίας-κύμης της ΝΔ. Φυσικά είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσουν και άλλοι κάφροι, διαφορετικής απόχρωσης. Και αναρωτιέμαι, πως τολμάν να ζητούν την ψήφο μας για να κυβερνήσουν το κράτος άνθρωποι που δεν σέβονται στο ελάχιστο τη δημόσια περιουσία όπως οι δρόμοι. Ακόμα χειρότερα, πως είναι δυνατόν μερίδα του κόσμου να ψηφίζει αμοραλιστές που μπροστά στο σκοπό της εκλογής τους δεν υπολογίζουν τίποτα. Στο κάτω-κάτω υπάρχουν και άλλοι τρόποι προβολής των υποψηφίων, πχ αφισσες (που ξεκολλιούνται άνετα σε μισή μέρα), μοίρασμα καρτών κλπ.

Λέγοντας για αφίσσες, δεν μπορώ να μην σχολιάσω την αισθητική των περισσότερων εξ αυτών, σε στυλ 'Χαρά Βέρα στις 15/8 στο πανηγύρι του αγίου τάδε'. Δυστυχώς υπάρχει κόσμος που πείθεται από την (επεξεργασμένη με photoshop) φάτσα των υποψηφίων! Έτσι, αντί να γράφουν κάτι για το πρόγραμμα του κόμματος ή τα οράματα του υποψηφίου, κοινώς να είναι 'εφημερίδες τοίχου', έχουν σκέτα την αγελαδόφατσα του, ενίοτε με ένα συνθηματάκι της πλάκας, και το κομματικό έμβλημα, μην τυχόν και δεν ξέρουμε σε ποιο κόμμα βρίσκεται ο υποψήφιος τραγουδιστής/βουλευτής.

Στο σημείο αυτό, να αναφέρω την επιτομή του κιτς, τα αυτοκίνητα των υποψηφίων βουλευτών ή κολαούζων τους (διότι αυτό που κάνουν δεν είναι υποστήριξη αλλά τσατσιλίκι), τίγκα στις αφίσσες τους. Το όλο θέαμα θα ήταν καλτ αν δεν αφορούσε την διακυβέρνηση της χώρας. Και είναι κρίμα, διότι ακόμα και σοβαροί άνθρωποι προκειμένου να πάρουν κανένα σταυρό παραπάνω, πέφτουν σε αυτην τη λογική/αισθητική. Μάλιστα, το ποιο αστείο είναι όταν η όλη φάση λαμβάνει χώρα σε ακριβά SUV ή λιμουζίνες!

Υ.Γ. θα είχε πλάκα να βρισκόταν κανένας ΄καλός άνθρωπος να 'πειράξει' τα γραμμένα συνθήματα, πχ το ΛΑΟΣ γίνεται εύκολα ΜΕΝΕΛΑΟΣ ή ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ, το ΝΔ μπορει να συμπληρωθεί με τη φράση 'για περισσότερα καμμένα δάση' ή 'για να γίνει οικόπεδα και η υπόλοιπη Δίρφυ'. Αντίστοιχα και για το Πασόκ ή όποιο άλλο κόμμα. Διάθεση και χιούμορ χρειάζεται!